عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال دکترحسن فروغی استاد گروه زبان و ادبیّات فرانسه دانشگاه شهید چمران اهواز foroughi_h@hotmail.com ندا بهاران کارشناس ارشد زبان و ادبیّات فرانسه دانشگاه شهید چمران اهواز baharan_neda@yahoo.fr (تاریخ دریافت: 15/5/87 ، تاریخ تصویب: 8/7/87) چک ی ده استاندال، در کنار بزرگانی همچون بالزاک، فلوبر و زولا، بی شک یکی از نویسندگان نام آور ادبیات فرانسه در قرن نوزدهم به حساب می آید. صومعه پارم همراه با سرخ و سیاه مشهورترین و پرطرفدارترین آثار وی هستند. در این مقاله سعی کرده ایم که با نگاهی اسطورهای، به بررسی عناصر داستان در رمان صومعه پارم بپردازیم؛ چرا که معتقدیم نشانههایی از اسطوره در عناصر ساختاری این داستان دیده میشود. برای اثبات این امر و نشان دادن نشانههای اسطورهای این اثر، عناصری چون زمان، مکان و چهرههای داستانی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. در این راه، پس از نگاهی کوتاه به اسطوره و اسطوره شناسی، و با استعانت از اسطورههای یونان و رم باستان و همچنین اسطورههای موجود در ادبیات فرانسه، تلاش کردهایم نشان د هیم که مکانهای یاد شده در رمان از ابعادی اسطورهای برخوردارند، همچنان که زمان داستان نیز از نظر تاریخی دارای ویژگی اسطوره ایست و قهرمان داستان نیز از خصوصیات یک قهرمان اسطورهای برخوردارند. واژگان کلیدی: استاندال، صومعه پارم، اسطوره، زمان، مکان، چهره داستانی.
فروغی, حسن و بهاران, ندا . (1388). عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال. revue des études de la langue française, 1(1), 19-31. doi: 10.22108/relf.2631.20276
MLA
فروغی, حسن , و بهاران, ندا . "عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال", revue des études de la langue française, 1, 1, 1388, 19-31. doi: 10.22108/relf.2631.20276
HARVARD
فروغی, حسن, بهاران, ندا. (1388). 'عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال', revue des études de la langue française, 1(1), pp. 19-31. doi: 10.22108/relf.2631.20276
CHICAGO
حسن فروغی و ندا بهاران, "عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال," revue des études de la langue française, 1 1 (1388): 19-31, doi: 10.22108/relf.2631.20276
VANCOUVER
فروغی, حسن, بهاران, ندا. عناصر اسطورهای در داستان صومعه پارم اثر استاندال. revue des études de la langue française, 1388; 1(1): 19-31. doi: 10.22108/relf.2631.20276
)
