لیلا قلعه تکی دانشجوی دکتری دانشگاه سنت ژوزف بیروت، لبنان مربی دانشگاه شهید چمران اهواز ghalehtaki_leila@yahoo.com تاریخ دریافت: 23/11/1390 تاریخ پذیرش: 20/12/1390 زمان یکی از واقعیتهای زندگی انسان و بعدی از ابعاد وجودی اوست. زمان قدرت خویش را با سوق دادن انسان به سوی مرگ و نیستی به اثبات میرساند؛ به همین دلیل دارای جایگاهی ویژه در تخیل بشر است. عرفا با آگاهی کامل از فانی بودن انسان و جهان مادی، و به عبارت دیگر، با آگاهی کامل از قدرت بی چون و چرای زمان، تنها راه غلبه بر گذر آن و تبدیل انسان فانی به انسان جاوید را در عرفان یافته و در آثار خود به شرح زمان عرفانی پرداختهاند. هدف این مقاله تعریف زمان عرفانی از منظر شعرای عارف ایرانی، مولانا جلال الدین رومی و حافظ شیرازی، و بررسی ویژگیهای آن از خلال آثار شعری این شاعران است. در این راه از متدهای نقد تخیل و نقد موضوعی گاستون باشلار، ژرژ پوله، ژیلبر دوران و ژان پیر ریشار بهره خواهیم برد. واژگان کلیدی : زمان، فرار زمان، زمان عرفانی، مولانا، حافظ.
قلعه تکی, لیلا . (1390). زمان عرفانی از خلال اشعار مولانا و حافظ. revue des études de la langue française, 3(2), 27-50. doi: 10.22108/relf.2632.20300
MLA
قلعه تکی, لیلا . "زمان عرفانی از خلال اشعار مولانا و حافظ", revue des études de la langue française, 3, 2, 1390, 27-50. doi: 10.22108/relf.2632.20300
HARVARD
قلعه تکی, لیلا. (1390). 'زمان عرفانی از خلال اشعار مولانا و حافظ', revue des études de la langue française, 3(2), pp. 27-50. doi: 10.22108/relf.2632.20300
CHICAGO
لیلا قلعه تکی, "زمان عرفانی از خلال اشعار مولانا و حافظ," revue des études de la langue française, 3 2 (1390): 27-50, doi: 10.22108/relf.2632.20300
VANCOUVER
قلعه تکی, لیلا. زمان عرفانی از خلال اشعار مولانا و حافظ. revue des études de la langue française, 1390; 3(2): 27-50. doi: 10.22108/relf.2632.20300
)
